ما همه در روز 22بهمن می آییم چون ایرانی هستیم.

برادران و خواهران عزیز ما همه می دونیم که چگونه ایران ویرانمان به ایران آباد رسیده .

ما برای اینکه چنین کشوری داشته باشیم جون خیلی از عزیزانمان را دادیم اما زود فراموش کردیم دشمنان ما چه کسانی بودند ما با دستهای خون آلود قاتلان برادرانمان دست میدادیم در سال 88 همین اتفاق افتاد ما نمیدانستیم چه کار داریم میکنیم قبول کنید در همان سال خیلی ها میگفتن این حکومت باید از بین رود .چرا؟

چون که ما ایمان کافی برای این نداریم که ایرانی کیست یک ایرانی هیچ وقت وطن خود را برای سختی های زندگی نمیفروشد.

یک ایرانی در برابر سختی ها ایستاده تا مشکلات جلوی او زان بزنند او میداند که این نظام وحکومت را هموطنان او ساخته اند وبه این حکومت ورهبر کشورش احترام میگذارد و اگر هم کاستی هایی دارد تا حد امکان کمک میکند تا این کاستی ها از بین رود چون این فرد یک ایرانی تمام و کمال است.

بعضی هها میگویند این ها همه نصیحت هایی برای کودکان است اما خودتان را گول نزنید ایا شما که یک ایرانی هستید حاضرید زیر دست دشمن خود باشی و جان تو در کشورت بی ارزش باشد .نه.نه. هیچ کس حاضر به این کاار نیست .

دشمنان ما الان مانند یک شی زیباهستند اما گول نخورید این یک شی نیست این فقط یک شکارچی است که دنبال موقیعیتی برای شکار است شما را تا چند مدتت بازی میدهد اما در یک چشم به هم زدن شما را نابود میکند.هشیار باشید.

من وتو از هر جای ایران باهر زبانی هر قومیتی هر دینی که داریم هر رنگی که هستیم هر طبقه از این کشور چه فقیر چه غنی باشیم باید غیرتمان در روز22بهمن به جوش اید وبا تمام وجود به صحنه بیایم و حماسه سیاسی دیگری رقم بزنیم چون این انقلاب را خودمان و نسل های قبل از ما رقم زده اندوفرقی ندارد که کی هستیم مهم اینه که ایرانی هستیم.

حماسه ای که دشمنانمان را ازما بهراساند انها فشار بیاورند ما بیشتر بشتیبان کشور و رهبرمان باشیم ما هم وطن همدیگریم و هیچ چیزی نباید اتحاد و همدلی ما را ازهم بگستراند .

در گذشته جوان هایی خونشان را فدا کردند که با آن ارزوهیشان هم فدا شد خواهش میکنم درک کنید و بفهمید از جان گذشتن چه قدر سخت است .ما ها که با فیلم خیالی جومونگ میگوییم اینها یاران وفاداری هستند اینها شجاع اند اما... اما شجاعت واقعی شجاعت جوانان ما است وفاداری واقعی وفاداری جوانان ما نسبت به رهبر فرزانه ما است .

حرف آخر=من میدونم توی خیلی از خانواده های ایرانی شهدا و جانبازانی بودند...(بودند نه شهدا همیشه زنده اند)هستند که جونشون رو فدا کردند فقط برای اینکه ایران همیشه برجای بمونه حالا ما از اون جرعتا نداریم که جون بدیم حداقل تو 22بهمن آبروی اونارو حفظ کنیم همین......

برای شادی روح شهدا صلوات...

منبع:www.niloworld.niloblog,com